Summary of the Book
आलेपना हे शीर्षकच सुंदर आहे. आलेपना म्हणजे रंगवली! शब्दांची, भावनांची, संवेदनांची नक्षी या कवितांमधून प्रकट झाली आहे. यातील काही कविता छंदबद्ध तर काही मुक्त छंद आहेत. दोन्ही प्रकारात कवितेची लय सांभाळली गेली आहे.
रात्रीची विश्वबद्धता, सांजेचं मन झंकारणं, साध्या पाऊलवाटांचे सौंदर्य आणि ममत्व अशा अनेक कवितांमधून प्रत्येक कडव्यागाणिक, भावना, सौंदर्य इत्यादींची अभिव्यक्ती चढत्या क्रमाने होत राहते.
सुमेधाच्या काही कवितांमध्ये एक विशिष्ट शैली आढळते. एखादा विषय निवडल्यावर त्यासंबंधीचं प्रकटीकरण करीत त्या वणर्य विषयाची पुनरुक्ती होत गेल्याने त्याचा एक ठसा कविताभर उमटलेला दिसतो. त्यामुळे कवितेलाही आपसूकच एक ठेका मिळतो.
माहिया हा वेगळा काव्यप्रकार सुमेधाने अतिशय सशक्तपणे हाताळला आहे. तीन ओळींत क्षणार्धात सुंदरतेचा, भावनेचा, संवेदनेचा संस्कार मनावर करणारं चित्र कवितेतून उभं रहातं
ख्यातनाम कवी गुलजार यांची ही खासियत ! शांताबाई शेळकेंनी त्यातील वेचक ‘त्रिवेणी’ नावाने अनुवादित केल्या आहेत.
माहिया हा कविता अविष्कार सामर्थ्याचा कस पाहणारा प्रकार आहे. सुमेधाच्या माहिया खरोखर वाचनीय आहेत.
माधवी कुंटे