Summary of the Book
"प्रभाकर नाईक साटम यांचं हे आत्मकथन अनेक दृष्टींनी वैशिष्ट्यपूर्ण आहे. प्रतिकूल परिस्थितीवर मात करून जीवनमूल्ये आणि कलानिमिर्तीची उमीर सातत्याने जपणार्या एका यशस्वी कलावंताचं हे आत्मकथन आहे. टॅपेस्ट्री हे माध्यम आपल्याकडे कुणी फारसं हाताळलेलं नाही. नाईक साटम यांनी केलेल्या मोठ्या आकाराच्या टॅपेस्ट्रीज जपानच्या म्युझियम्स-मध्ये आज सन्मानपूर्वक लावण्यात आलेल्या आहेत.
कोकणातल्या एका गावात जन्मलेला मुलगा मुंबईत येऊन कलाशिक्षण घेतो आणि जपानला जाऊन तिथे टॅपेस्ट्री चित्रकार म्हणून लोकप्रियता आणि आदराचे स्थान मिळवतो हे या आत्मकथनाचं आणखी एक वैशिष्ट्य.
एक संवेदनशील व्यक्ती म्हणून आलेले अनुभव या आत्मकथनात असल्यामुळे ते नाट्यपूर्ण, वाचनीय झालेलं आहे. बांदिवड्यात गेलेलं बालपण, सर जे. जे. स्कूल ऑफ आर्टमध्ये मिळालेलं शंकर पळशीकरांचं मार्गदर्शन, कॅलिको मिल्समध्ये नोकरीला लागल्यावर गीराबेननी जोपासलेले नाईक साटम यांच्यातील कलागुण, झेकोस्लोव्हाकियात त्यांनी घेतलेलं टॅपेस्ट्रीचं शिक्षण आणि जपानमध्ये टॅपेस्ट्रीच्या क्षेत्रात झालेली त्यांची कामगिरी असा एक सारा जीवनपट त्यांच्या आत्मकथनातून उलगडत जातो."
-- दीपक घारे यांनी लिहिलेल्या प्रस्तावनेतील एक भाग