राही भिडे या २०१४ पूर्वीच्या स्वतंत्र व कणखर पत्रकार आहेत. त्यानंतरच्या पत्रकारितेला सरकारच्या स्टेनोग्राफीचे स्वरूप आले आहे. मंत्री, सरकार आणि प्रशासन जे सांगेल ते आणि तेच लिहायचे व ते जनतेपर्यंत पोहोचवायचे, हे आता त्यांचे नित्याचे काम झाले आहे. जनतेचे म्हणणे सरकारला सांगण्याची पूर्वीची रीत आता इतिहासजमा झाली आहे. सरकार, संचालक, पक्ष व राजकीय संघटना यांना न भिता सत्तेला न आवडणारे स्तंभ संगणारी पत्रकारिता आता संपली. आज पत्रकारांचे खून होतात. त्यांना कामावरून कमी केले जाते. काय लिहायचे आणि काय लिहायचे नाही हे त्यांना अंधारातून बजावले जाते.आज पत्रकार स्वतंत्र आणि त्यांचे संचालकच एका अघोषित आणीबाणीत अडकले आहेत.
राही भिडे या त्या पूर्वीच्या काळातील निर्भीड पत्रकार आहेत. त्यांचे वातांकन, स्तंभलेखन व संपादन यासाऱ्याच गोष्टी त्यांच्या होत्या. राही यांचा पत्रकारितेतील अनुभव मोठा व विविधांगी आहे. मराठीतील अनेक नामवंत वृत्तपत्रात त्यांनी काम केले व त्याद्वारे आपल्या कामाचा ठसा जनतेवर उमटविला. त्यासाठी प्रसंगी सरकार व संचालक यांचाही रोष त्यांनी ओढवून घेतला , पण आपल्या अभिव्यक्तीस्वातंत्र्याला त्यानी कधी आवर घातला नाही. राहींसोबत काम करण्याची संधी मलाही मिळाली. मी त्यांचा कणखर स्वभाव, स्वतंत्र बाणा आणि तेजस्वी लेखणी अनुभवली आहे. त्यासाठी त्यांचे मनोमन कौतूक व अभिनंदनही केले आहे. भाषेवर प्रभुत्व, वृत्तातले अचुकपण, मांडणीतील धाडस आणि असत्याचा बुरखा उतरविण्याचे त्यांचे साहस मोठे होते व आहे.
राहींचे जीवनही सरळ, सहज व सुखी नव्हते. अनेक संकटांना व आव्हानांना तोंड देऊन त्यांनी आपले व आपल्या पत्रकारितेचे नाव उंचीवर नेले आहे. सामान्य व अडचणीचे आयुष्य अनुभवनाऱ्या एका स्वतंत्र बाण्याच्या महिलेची ही किमया मोठी आणि अनुकरणीय आहे. त्यांचे अनुकरण करता यावे असा हा काळ नाही. पण तो पुन्हा येईल आणि भारतीय पत्रकारिता स्वतंत्र व निर्भीड होईल, याची त्यांच्याप्रमाणेच वाट पाहनाऱ्यात मीही एक आहे. राही भिडे यांचे अभिनंदन व त्यांना अनंत शुभेच्छा...
-सुरेश द्वादशीवार