Summary of the Book
एकदा का पुनर्जन्म मानला, की मग मागल्या जनन्माची कोणाकोणाला अकस्मात याद येणे आणि त्याने वा तिने गतजन्मातल्या खडान् खडा घडलेल्या गोष्टी, तपशीलांसह घडाघडा सांगणे, हा चमत्कार पत्करावाच लागतो.
असल्या चमत्काराच्या किती तरी सुरस आणि थक्क करून टाकणार्या हकीगती वृत्तपत्रांतून नेहमी प्रसिद्ध होत असतात. पण गतजन्माचा हवाला देऊन, या जन्मातही तोच जन्म जगण्याचा हट्ट कोणी धरला, तर केवढे घोटाळे होतील?
सरदार चिमाजीआप्पा खाजगीवाले यांची पहिली पत्नी, अवघ्या विशीतच अपघाताने वारली. ती आता, म्हणजे सरदारांचे वय अवघे पाऊणशे झाले असताना, सगळ्या पूर्वस्मृतींसह भेटावी, अशी त्यांना उबळ येते. मांत्रिक हरेश्र्वरशास्त्री, भलीमोठी दक्षिणा घेऊन सुवर्णसिद्धी मंत्र टाकतात. आणि चमत्कार असा, की एक विशीतली रूपसुंदर तरुणी सरदारांच्याकडे धावत येते, उरलेला संसार पुरा करण्यासाठी. या जन्मातला तिचा प्रियकर होतो तिचा नातू, सासरेबुवा होतात तिचा पुत्र, सासूबाई होतात सूनबाई आणि मग खाजगीवाल्यांच्या वाड्यावर जी धमाल उडते, त्याचे रंगतदार चित्र म्हणजे - ``छू मंतर!’’ –एक संपूर्ण स्वतंत्र, आणि वसंत कानेटकरांनी, प्रथमच निव्वळ मनमुराद हसण्यासाठी लिहिलेला एक स्फोटक फार्स.