Summary of the Book
उत्सव हा सुप्रिया वकील यांचा पहिलाच कविता संग्रह.
काळजाला भिडणारा अनुभव, आपलाच आपल्याशी घडणारा संवाद, अंत:करणाला भिडणारे मोरपंखी क्षण, निसटत्या जाणिवांना लाभणारे शब्दरूप हे त्यांच्या कवितेचे आशयद्रव्य. त्यामुळे आपली कविता म्हणजे आपले प्रतिबिंब असे त्यांना वाटते. ही कविता त्यांना सगळं शांत झाल्यावर, रात्री हळूच हलवून जागं करते, त्यांच्या कानाशी कुजबुजते, हसते, रुसते, खुणावते, कोर्या कागदावर स्वच्छंद पसरत राहते, आपल्या रंगात भिजवून चिंब करते; आणि पापण्या मिटू लागल्यावर ओंजळभर चांदण्या हाती आल्याचा प्रत्यय यावा यात काहीच नवल नाही. नित्य नजरेत भरणारी, अक्षय आनंद देणारी आणि चित्तवृत्तींना फुलवणारी निसर्गाची नवलाई म्हणजे त्यांना सृष्टिदेवीचा अखंड चाललेला उत्सव वाटतो. धरतीचं लेणं ठरणारा पाऊस आणि त्यानं निर्माण केलेली कंच हिरवाई हा आनंदाचा उत्सवच होय, तो अवघे आयुष्याचे क्षण रंगीबेरंगी करतो आणि जीवनसंगीताचे मुग्धमधुर स्वर आसमंतात उधळत राहतो, या भावनेने ही कवयित्री निसर्गाशी आपले मैत्र अनुभवते; आणि तोच मैत्रभाव आपल्या कवितेतून रसिकांपर्यंत पोचवू पाहते.